28 października 2018 r, w wieku 75 lat, zmarł wybitny malarz i grafik Edward Dwurnik.
Był jedną z najbarwniejszych i najbardziej rozpoznawalnych osobowości artystycznych w świecie sztuki polskiej. Znany m.in. z miejskich pejzaży z cyklu „Podróże autostopem” (cykl rozpoczęty w 1966 r.), w których — w charakterystycznym dla siebie stylu — z dbałością o każdy detal portretował polskie miasta z lotu ptaka. Nazywany kronikarzem współczesnej Polski, utrwalał polską rzeczywistość w stylu, który uczynił go jednym z najłatwiej rozpoznawalnych polskich malarzy współczesnych, a jego nazwisko stało się synonimem rynkowego sukcesu w III RP.
Prawdziwy tytan pracy, autor ponad 5 tysięcy obrazów oraz 10 tysięcy rysunków, prowadził drobiazgowy rejestr wszystkich swoich prac.
Regularnie prezentował swoje obrazy przedstawiające stolice różnych krajów Unii Europejskiej podczas Celebracji Prezydencji w Unii Europejskiej organizowanych w Pałacu Chojnata w Woli Chojnata.
Był pierwszym artystą współczesnym, którego wielkoformatowe obrazy pokazano na Zamku Królewskim na Wawelu. Prace o historycznych tytułach – „Bitwa pod Grunwaldem” i „Hołd Pruski”, przedstawiające współczesną (wulgarną i smutną) wizję Polski powieszono obok obrazów Jana Matejki. Zresztą Edward Dwurnik nazywany był „Matejką Polski współczesnej”.

Edward Dwurnik studiował w latach 1963–1970 malarstwo i grafikę w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w pracowni Krystyny Łady-Studnickiej, a także przez 3 lata rzeźbę.
Został nagrodzony m.in.: Nagrodą Kulturalną „Solidarności” (1983), Nouvelle Biennale de Paris (1985), nagrodą Olimpiady Sztuki w Seulu (1988) i Nagrodą Fundacji Sztuki Współczesnej (1992).
Jego córka, Pola Dwurnik (ur. 1979), jest malarką i graficzką.